Yes, I have a Love story Part-2

  

  1st year ఐయిoది,2nd year ఒక  కొత్త ఉత్సాహం తో స్టార్ట్ చేసాను.కాలేజీ 1st day అన్ని మర్చిపోయి  కాలేజీ లోకి అడిగుపెట్టాను.ఆ రోజు ఏం క్లాసులు జరగకపోవడంతో కాలేజీ నుంచి త్వరగా బయటకు వచ్చాము.కాలేజీ బయట ఒక హోటల్ ఉంది.నేను ఇంకా ఫ్రెండ్స్ ఉంటె అందరo హోటల్లో కి వెళ్ళాము,ఫ్రెండ్స్ అందరు కూర్చున్నారు.నేను మాత్రం ఇనుప స్తంబం ఉంటె దానికి ఆనుకొని నిల్చున్నాను.కొంచం సెపు మాట్లాడుకున్న తరువాత బస్సు వస్తుందని బయటకు వచ్చాము.బయటకు రాగానే హోటల్ మీద కరెంటు తీగ తెగిపడింది.పెద్దగా నిప్పు రవ్వలు ఎగిసిపడ్డాయి.ఆ హోటల్ ఇనుప రేకులతో వేసి ఉంది.మేం ఇంకో 10 సెకనులు అక్కడే ఉంటె నా పని ఐపోయేది. బ్రతుకు జీవుడా అనుకుంటూ ఎవరి ఇంటికి వాళ్ళు వేల్లిపోయాం.

     మనసుకు, మెదడుకి చాలా పెద్ద తేడా ఉంది.మనసు నమ్మడానికి కారణాలు వెతకదు,కానీ మెదడు ఎప్పుడు ఏదో ఒక కారణం వెతుకుతూనే ఉంటుంది.మెదడు మనసు చెప్తే వింటుంది,కానీ మనసు తన మాటే తను వింటుంది.నేను తనని ఇష్టపడటానికి ఎప్పుడు కారణం వెతక లేదు.కానీ తనని మర్చిపోవడానికి కారణాలు వెతికాను.ఇష్టపడటం అనేది మనసుకు సంబందించినది,నమ్మకం మెదడుకు సంబందిoచినది.ఒక్కసారి నిజంగా ఇష్టపడితే చనిపోయే చివరి క్షణం వరకు,చివరి క్షణం వరకేంటి చనిపోయిన తరువాత,ఇంకా చెప్పాలి అంటే జన్మజన్మల వరకు మర్చిపోవడం కుదరదు.అదే నా జీవితం లో నిజం ఐయిoది.వారం తురువాత కాలేజీ కి వెళ్ళాను.కాలేజీ లో  తనని చూసాను,తనని చూడగానే అన్ని మర్చిపోయాను,మళ్ళి తనను ఇష్టపడం మొదలు పెట్టాను.

      రెండు రోజుల వరకు తనని చూస్తూనే  ఉన్నాను.కానీ ఒక్క క్షణం ఆలోచించాను,నేను చెసేది తప్పా,ఒప్పా అని.వేరే ఒకరిని ఇష్టపడే వారిని నేను ఇష్టపడటం తప్పు అనిపించింది.మర్చిపోవాలి,మర్చిపోవాలి,మర్చిపోవాలి ఇలా కొన్ని వేలసార్లు అనుకోని ఉంటా.ఏం చేసిన తనే గుర్తుకు వస్తుంది.ఏం చెయ్యాలి,ఏం చెయ్యాలి ఇలా అనుకుంటున్నా సమయంలో క్లాస్ లో ఒకతను మంచి ఫ్రెండ్ అయ్యాడు.వాడితో ఉన్నoత సేపూ అన్ని మర్చిపోయే వాడిని.ఎప్పుడు నావ్విస్తూ ఉండేవాడు.(ఇంకా ఉంది)......   

Yes, I have a Love story Part-1

Yes, I have a Love story

------------------------------------------------------------------------------------------------

        నా పేరు వంశీ,అందరు ఆ బ్రహ్మ మనుషుల తల రాతలు రాస్తాడు అంటారు.కానీ నేను నా తలరాత నాకు నచ్చినట్టుగా రాసుకున్నాను.నాకంటూ ఒక కొత్త ప్రపంచాన్ని సృష్టించుకున్నాను.

  

         నేను 7 వ తరగతి లో ఉన్నప్పుడు మా బావని చూసి ఎలాగైన Software Engineer అవ్వాలి అనుకున్నాను.ఇంటర్ ఐపోయింది.కంప్యూటర్ సైన్సు లో జాయిన్ అయ్యాను.జాయిన్ ఐన ప్రతి రోజు నుంచి ఏదో ఒకటి కొత్తగా నేర్చుకోవడానికి ట్రై చేసాను.కానీ నేను అనుకున్నవిధంగా నేర్చుకోలేకపోయాను.పక్కన ఉన్నవాల్లనుంచి ఏదో ఒకటి నేర్చుకుందాం అనుకుంటే వాళ్ళు నేర్చుకోడానికన్నా ఎంజాయ్ చెయ్యడానికి   ఎక్కువగా చూస్తున్నారు అని తెలిసి,నేను ఏమి నేర్చుకోలేను అని అనిపించి నేను కుడా ఎంజాయ్ చెయ్యడం మొదలు పెట్టాను.కాలేజీ లో జాయిన్  ఐన 10 రోజుల తరువాత ఒక అమ్మాయిని చూసాను.తనని చూడగానే నా కోసమే పుట్టింది అనిపించింది.రోజు తనని చూస్తూ కాలం గడిపాను.కొంతకాలం తరువాత తనకి నేను తనని ఇష్టపడుతున్నును అని తనకు తెలిసింది.తను తనకు ఇంట్రెస్ట్ లేదు అని చెప్పింది.తను నో చెప్పలేదు కదా అని తన కోసం వెయిట్  చేస్తునే ఉన్నాను.1st year ఎగ్జామ్స్ కి వారం ఉంది అనగా తను ఎవరినో ఇష్టపడుతుంది అని తెలిసింది.ఏం చెయ్యాలో అర్ధం కాలేదు,ఎగ్జామ్స్ కి అసలు చదవలేక పోయాను.అందువల్ల ఎగ్జామ్స్ సరిగ్గా రాయలేకపోయాను.ఎగ్జామ్స్ తరువాత హాలిడేస్ వచ్చాయి. రోజు తనే గుర్తుకు వచ్చేది.నిద్ర లేని రాత్రులు ఎన్నో గడిపాను.ఒంటరిగా ఎన్నో రోజులు  ఉన్నాను.ఏం చెయ్యాలి,ఏం చెయ్యాలి ఏం అర్ధం కావడం లేదు.ఒక్కసారి జరిగింది అంత గుర్తుకు తెచ్చుకున్నాను.టైం వేస్ట్ చేస్తున్నాను అనిపించింది.

       ఏదో ఒకటి నేర్చుకోవాలి అని అనుకున్నాను.ఫస్ట్ నన్ను నేను నమ్మాలి,నమ్మాను.నా దేగ్గర నేర్చుకోడానికి ఉన్నాఒకేఒక్క ఆయుధం నా సెల్ ఫోన్ Nokia 110 Rs.2300.ఆ మొబైల్  ఏం చేయ్యగలను అనిపించింది.ఒకసారి నాకు ఏం తెలుసో ఆలోచించాను .నేను 1st year లో ఉన్నపుడు సెమినార్ కోసం అని పేస్ బుక్ గురించి చదివాను.అప్పుడు నాకు అనిపించ్చింది,నేను కుడా ఒక వెబ్ సైట్ ఓపెన్ చెయ్యాలి అని.అందుకని వెబ్ డిజైన్ గురించి తెలుసు కోవడం మొదలుపెట్టాను.మొదలు పెట్టినపుడు కష్టంగా అనిపించింది.ఐన వదిలి పెట్టలేదు.

     కొద్ది రోజుల తరువాత  1st year రిజల్ట్స్ వచ్చాయి.ఘోరంగ ఫెయిల్ అయ్యాను.నేను ఫెయిల్ ఐనందుకు ఇంట్లో ఎవరు ఏం అనలేదు.అప్పుడు అనిపించింది నేను నేర్చుకోవడంతో పాటు చదవాలి అని.

     నాకు పేస్ బుక్ లో పేజి ఉండేది.ఒకరోజు ఎవరో నా ఎకౌంటు ను hack చేసి పేజిని తిసేసుకున్నారు.ఎలా ఐనా ఆ పేజిని వెన్నక్కు తీసుకు రావాలి ఎంతగానో ట్రై చేసాను.కానీ అది కష్టం అని తెలిసింది.అప్పుడే నేను హాకింగ్ గురించి తెలుసుకున్నాను .హాకింగ్ నేర్చుకోవడం మొదలు పెట్టాను.....(ఇంకా ఉంది).

Jannat Part-5 The End

          కాలేజీలో  Freshers Party జరగడానికి ముందు రోజు dance practice ఉండటం వల్ల క్లాసులు జరగడం లేదు అని కాలేజీ కి లేట్ గా వెళ్ళాను,అంటే నేను dance వేసి జనాలను బయపెట్టడానికి కాదు,ఫ్రెండ్ ని encourage చెయ్యడానికి వెళ్ళాను .ఆరోజున దేవత కాలేజీ కి రాలేదు అని తెలిసింది,చాలా బాధగా కాలేజీ బయటకు నడుచుకుంటూ వెళ్ళాను,కాలేజీ బయట చాలా మంది నిల్చొని ఉన్నారు,నేను అందరిని ఒకసారి చూసాను.అక్కడ తను ఉంది దివి నుంచి దిగి వచ్చిన దేవకన్యలా నిల్చొని ఉంది.ఎల్లో చుడిదార్,రెడ్ చున్ని లో నిజంగా తను నా కళ్ళకు దేవత లా కనిపించింది.తనని అలాగే చూస్తూ ఉండిపోవాలి అనిపించింది.కానీ ఫ్రెండ్స్ టైం అవుతుందని నన్ను లాక్కొనిపోయారు.తరువాత రోజు పార్టీ లో తను dance వేసింది,హింది సాంగ్ కి అనుకుంట!,తను స్టేజి మీద dance వేసేనట్టు అనిపించలేదు,నా గుండె పై dance వేసినట్టు అనిపించింది.

      అలా తనను సంవత్సరం పాటు తనని  చూస్తూనే ఉన్నాను.అల హ్యాపీగా సాగిపోతున్న నా ప్రేమకథ ఊహించని మలుపు తిరిగింది.ఒక రోజు నా దేవత దెగ్గరనుండి సందేశం వచ్చింది.నేను తన వెంట పడుతుంటే తనకు ఇబ్బందిగా ఉందంట,నేను అంటే తనకు చిరాకు,తనవెంట పడవద్దు అనిచెపింది.తను జీవితంలో ఎప్పుడు ఎలాంటి ఇబ్బంది పడకూడదు అనుకున్న.కానీ తను నావల్లే ఇబ్బంది పడుతుందన్న విషయం నన్ను బాధించింది.అందుకే తనకు వెళ్లిపోవాలి అనుకున్న,తన సంతోషం కంటే నాకు ఇంకేం కావాలి?,కానీ తనని చూస్తూ నేను పొందే ఆనందం నాకు మళ్ళి దొరకదు.

    అల సవత్సరం గడిచి పొయింది.  ఇప్పుడు తను ఫైనల్ ఇయర్  ఇంకోద్ది రోజులలో తను వెళ్ళిపోతుంది.తిరిగిరాని ఆ క్షణాలను గుర్తు చేసుకొని ఆనంద పడాలో? లేక కరిగిపోతున్న ఈ కొద్ది కలాన్నీ చూసి బాధ పడాలో ఆర్ధం కాలేదు.ఆపుడప్పుడు అనిపిస్తుంది తనను నన్ను ఒక్కసారికూడా గుర్తు చేసుకోదా అని!.తనకి నేనేదుకు  తన కోసం ఆరాటపడుతున్నానని అనిపించదా!?.తనను సూటిగా నన్ను ఈ విషయం అడిగితే చెప్పాలి అనిఉంది.ప్రపంచం అంతా వినిపించేలా,నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను అని.
తనని ఎలా ఐనా ఒక రోజు కలుసుకోవాలి అనుకున్నను.నేను కలుసుకోవాలి అనుకున్న రోజు వచ్చింది.

"నాకు చెప్పే దైర్యం లేదు,విని ఆంగీకరించే  శక్తి తనకు లేదు".

ఐనా దైర్యం చేసి తన ఎదుటకు వెళ్లి నిల్చున్నా.!!!  

"నీ కోసం పరితపించే  హృదయం

నీ కోసం ఎదురుచుసే నయనం

నీ కోసం నడక సాగించే పాదాలు

నిన్ను స్మ్రుషించే భాగ్యం కోసం వేచైన చేతులు

నీ పేరు పలికే నా పెదవులు

నిన్ను తలిచి పులకించే నా తనవు

నీ ప్రేమ కోసమై వేచివున్న ప్రాణం నికే   అంకితం

నీ మనసులో స్థానం కోసం 

మరణాన్ని చవి చూసైనా 

      నిన్ను చేరుతా"

ఇట్లు 

నీ కోసం వేల సవత్సరాలైన  ప్రేమతో ఎదురుచూసే  

 నీ

కార్తిక్.

-----------------------------------------------------------------------

The End  

Jannat Part-4

      వారం రోజులు పిచ్చివాడిలా కాలేజీ మొత్తం తిరిగాను.ఆ రోజు నాకు ఇంకా గుర్తు ఉంది,కాలేజీ అయిపోయిన తరువాత తను కాలేజీ బయట బస్సు కోసం ఎదురుచూస్తూ ఉంది,నేను వెనుకే నిల్చొని ఉన్నాను,తన ఫ్రెండ్ ఎవరో తనని పెద్దగా ఆపూర్వ(పేరు మార్చబడినది) అని పిలిచారు.నాకు ఒక్కసారే షాక్ కొట్టినట్లు అనిపించింది.ఆ పేరు నా మనసులో కొన్ని వేలసార్లు తలుచుకొని ఉంటా.

"నే వాన చినుకునైనా బాగుండేది 

నీ మేనుపై చిరుజల్లులా కురిసి మురిసి పోవడానికి..

చిరుగాలినైనా బాగుండేది 

నీ శ్వాసలో కలిసి కరిగి పోవడానికి... 

ధూళి రేణువునైన మగుండేది

నీ ఆడుగులకు మడుగులొతి నలిగి పోవడానికి...

కనీసం ఒక ప్రేమలేకనైనా కాకపోతిని

నీపై నా ప్రేమని తెలుపడానికి......"

    తన కోసం రోజు నేను కాలేజీ బయట నిల్చొనే వాడిని తను బస్సు దిగి నడుచుకుంటూ ఎదురుగా వస్తుంటే తనని ఫస్ట్ టైం  చూసినపుడు యే ఫీలింగ్ ఐతే కలిగిందో,నాలో ఎంత ఆనందం కలిగిందో అదేబావన ప్రతి రోజు కలిగేది.తనతో మాట్లాదాలి అని తనతో పరిచయం పెంచుకోవాలని అనిపించేది.కానీ ఎక్కడో ఏదో తెలియని బయం  తను నా ఎదురుగా ఉంటె నా కాలం ఆగిపోతుంది.అలాగే ర్రోజు తనని చూస్తూ అనడః ఒఅడే వాడిని అలా చాలా కాలం గడిచి పొయింది.హటాత్తుగా తనకు preparation holidays ఇచారు.అందు వల్ల తనని ౨ నెలల వరకు చూడలేక పోయాను.ఒక్క సరిగా మా కాలేజీ నాకు శ్మశానం లాగా కనిపించింది.ఆ 2 నెలలు తన కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉన్నాను.ఒక రోజు తన exam center కనుక్కొని అక్కడికి వెళ్ళాను.అందరు నన్ను వింతగా చూస్తున్నారు.కానీ నేను మాత్రం తన కోసం చూస్తున్నాను.
 
Exam స్టార్ట్ అవ్వడానికి పది నిమిషాలు మాత్రమే ఉంది కానీ తన జాడ లేదు.ఆప్పుడు ఒక్క సరిగా తను నా ఎదురుగా నడుచుకుంటూ వస్తుంది .2 నెలలుగా తనని చూడని నాకు తనని అల చూడగానే ప్రాణం లేచి వచ్చినట్టు అనిపించింది.బీడు బారిన భూమిపై తిలకరి జల్లు కురిసినట్టు నా యద తనని చూసి ఉప్పొంగి పొయింది...(ఇంకా ఉంది).
     

Jannat Part-3

"మూగాబోయిన నా కాలం కు కదలిక తెచ్చింది తన అందం

మరుగున పడిన నా లోని బావలను తట్టిలేపింది ఆ సోయగం

నిద్దుర పోతున్న నా ఆశలకు ఊపిరి ఊదిoది ఆ నయనం

   చలనం లేని ఈ ప్రాణానికి తిరిగి జీవం పోసింది తన స్నేహం

ఏనాటికైనా తనని చేజరానివ్వకంటుంది నా హృదయం"

      కాలేజీలో రెండోవ రోజు,ఉదయాన్నే రామ్ ఫోన్ చేసాడు.ఇద్దరం కలిసి కాలేజీ కి వెళ్ళాము,కాలేజీలోకి ఆడుగు పెడుతూనే తన గురించి చూడటం మొదలు పెట్టాను,రామ్ నన్ను చూసి అడిగాడు తన కోసం వెతుకుతున్నవా అని,నేను రామ్ వైపు చూసి చిన్నగా నవ్వాను,కానీ వాడు పెద్దగా నవ్వాడు.కొంచం సెపు కాలేజీలో తిరిగాం,తరువాత సెమినార్ హాల్ లో orientation class ఉంది అంటే వెళ్ళాము,వెళ్ళగానే ప్రిన్సిపల్ సర్ మాట్లాడుతున్నారు,ఈరోజు కుడా ఏదేన అనుకుంటూ లోపకి వెళ్ళాము.ఇద్దరం హాల్ లోపలోకి వెళ్లి ఒకే చోట కూర్చున్నాము,నాకళ్ళు నాకు తెలియకుండానే తనను వెతుకుతున్నయి,కానీ రామ్ మాత్రం సర్ చెప్పెది చాలా శ్రద్ధగా వింటున్నాడు,కానీ నాకు ఏమి వినిపించడం లేదు,ఎక్కడ ఎక్కడ,నా కళ్ళు వెతుకుతూనే ఉన్నాయి. కొంచంసేపటి తరువాత ప్రిన్సిపల్ సర్ ఒక్కొక బ్రాంచ్ వాళ్ళని బయటకు వెల్లమంట్టున్నాడు,ఇప్పటి వరకు తను కనిపించ లేదు,ఇప్పుడు రామ్ కుడా కనిపించడు.ఎందుకంటే రామ్ వేరే బ్రాంచ్,నేను వేరే బ్రాంచ్ ఫస్ట్ నేను బయటకు వెళ్ళాను.

        ఒక సర్ మా బ్రాంచ్ వాళ్ళందరిని తీసుకొని కాలేజీ మొత్తం తిప్పి చూపిస్తున్నారు.నేను సర్ చెప్పెది వింటూనే తనకోసం వెతుకుతున్నాను.కొంచం సేపటి తరువాత సర్ లంచ్ కి వెళ్లి గంట లో తిరిగి రావాలి అని చెప్పారు. లంచ్ కోసం కాంటీన్ కి వెళ్ళాలి,నేను రామ్ కోసం వెతికాను కానీ నాకు వాడు కనిపించలేదు,కాంటీన్ దెగ్గర  ఉన్నాడేమో అని అక్కడికి వెళ్ళాను,కాంటీన్కి వెళ్తుంటే నన్ను ఎవరో దాటేసి వెళ్తున్నారు అనిపించింది.ఒక అమ్మాయి తన ఫ్రెండ్స్ తో మాట్లాడుకుంటూ నన్ను దాటేసి వెళ్తుంది.ఆ అమ్మాయి వైట్ చుడిదార్  లో దేవతలలా,కడిగిన ముత్యంలా నడుచుకుంటూ వెళ్తుంది,తను ఎవరో చుద్దామని తన వెనుక వెళ్తుంటే న బుజం మీద ఎవరో చైవేసినట్టు అనిపించింది నేను ఎవరా అని వెన్నక్కి తిరిగి చూసాను,నా మీద చైవేసింది రామ్.ఇద్దరం కలిసి లంచ్ చేసాము లంచ్ అయిన తరువాత కాంటీన్ నుంచి బయటకు వస్తుంటే నాకు ఎదురుగా తను వచ్చింది.నేను షాక్ అయ్యాను,ఎందుకంటే అంతకముందు నన్ను దటవేసిన వైట్ చుడిదార్ అమ్మాయి తనే.ఆ రోజు మొత్తం తనకు కనిపించకుండా తన వేనికే తిరిగాను,తన పేరు,బ్రాంచ్ తెలుసుకుందాం అని ఎంత ట్రై చేసిన తెలియలేదు.  (ఇంకా ఉంది).

Jannat Part-2

రామ్  నాతో  ఆ మాట చెప్పగానే నేను పెద్దగా నవ్వాను.అది ఏంటి అంటే ఆ అమ్మాయి మా సీనియర్.రామ్ కుడా నవ్వాడు.నేను మళ్ళి తన ధ్యాసలో పడిపోయాను.తను మాట్లడుతూ ఉంటె పియానో మీద మంచి మెలోడీ సాంగ్ ప్లే చేసినట్టు ఉంది.అలా తను మాట్లాడుతున్నంత  సెపు తని చూస్తూ ఉండిపోయాను,అప్పుడు చుట్టూ ఉన్న నా ప్రపంచం నరకం లా ఉంటె,తను మాత్రం ఆ నరకం మధ్యలో జన్నత్(Jannat) లాగా కనిపించింది.అప్పుడు ఆక్షణం తనని చూస్తూ ఉంటె నాకు తెలియకుండానే పెదవులపై చిరు నవ్వు వచ్చింది,గుండెలో హాయిగా అనిపించింది.ఆప్పుడు నా మనసు చెప్పింది ఏది ఏమైనా  సరే తనని దురం చేసుకోకు అని.అప్పుడే నా మనసులో ఒక కవిత్వం ఉపోగింది.

"తను నా చేతి లో  చై వేసి నడవనక్కరలేదు

నా కళ్ళతో ఊసులాడనవసరం లేదు

తన మాటల చినుకుతో నా తనవు తడవనవసరం లేదు

చిన్ని చిరునవ్వుతో నా యధపై ఒక్క క్షణం పవళిస్తే చాలు

ఆ క్షణాన నా ఊపిరి ఆగిపోయినా పర్వాలేదు!!!" 

తను మాట్లడటం ఐపోయింది,తను వెళ్ళిపోతుంది,అక్కడ నుంచి బయటకు వెళ్లిపోయింది.అపుడు తేరుకున్నాను వెంటనే నేను కుడా బయటికి వచ్చాను.తను బయట తన ఫ్రెండ్స్ తో మాట్లాడుతుంది.చాలా సెపు తననే చూస్తూ,తను ఎటు వెళితే అటు తన వెంట తిరిగాను.ఆ తరువత రామ్ వచ్చి నన్ను లాక్కొని పోయాడు.ఏంచేస్తున్నావురా అని అడిగాడు తను నాకు బాగా నచ్చిందిరా అన్నాను,తను మన సీనియర్ రా అన్నాడు నవ్వుతు,అయినా ఏం కాదు ,తను నా కంటే పెద్దదైన సరే "I LOVE HER"   అని మనసులో అనుకున్నాను'.తన పేరు తెలియదు,తన బ్రాంచ్ తెలియదు కానీ తను నచ్చిoది అన్న ఒక్క విషయం రామ్ కి బాగా నచ్చిందిరామ్ నా ఫోన్ నెంబర్ తీసుకొని అక్కడినుంచి వెళ్ళిపోయాడు.నేను మాత్రం  అక్కడే చాల సెపు తను కనిపిస్తుందని తిరిగాను,తను కనిపించింది,మళ్ళి ఆనందం ఇంతలో నాన్న కాల్ చేసి తొందరగా ఇంటికి వెళ్ళు అన్నారు,చేసేది లేక నేను కుడా వీల్లిపోయాను,కానీ న మనసు మాత్రం తన చుట్టు తిరుగుతునే ఉంది.... (ఇంకా ఉంది).

Jannat Part-1

Jannat(స్వర్గం)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

              నా పేరు కార్తీక్(పేరు మార్చ బడినది).నేను జీవితంలో  మర్చిపోలేని రోజు ఏదైనా ఉంది అంటే అది 

21 సెప్టెంబర్ 2012.ఆ రోజు ఫస్ట్ టైం కాలేజీకి  చాలా హ్యాపీ గా వెళ్ళాను,కాలేజీ లోపలికి వెళ్ళగానే సెమినార్ హాల్ లోపలి వెళ్ళమన్నారు,సెమినార్ హలో orientation class conduct చేస్తున్నారు అని చెప్పారు. సెమినార్  హాల్  2nd floor లో ఉంది,చచ్చానురా దేవుడా అనుకున్న,కష్టపడి సెమినార్ హాల్  లోపలి వెళ్ళాను.హాల్ లోపలికి వెళ్ళగానే షాక్ అయ్యాను,అందరు స్టూడెంట్స్ వాళ్ళ పేరెంట్స్ తో వచ్చారు,నేను బిక్కా మోకం వేసుకొని కల్లిగా ఉన్న చైర్ లో వెళ్లి కూర్చున్నాను,స్టేజి మీద ఉన్నవాళ్లు హడావుడిగా తిరుగుతూ ఉన్నారు.ఒకసారి చుట్టూ తిరిగి చూసాను అందరు చాలా హ్యాపీ గా ఉన్నారు,పక్కన ఉన్న వాళ్ళతో మాట్లాడుతూ ఉన్నారు,నాన్నకు డ్యూటీ ఉండటం వల్ల నాన్న రాలేకపోయారు,నేను ఒంటరిగా ఫీల్ అయ్యాను.ఇంతలో నాపక్కన ఎవరో వచ్చి ఎవరో కూర్చున్నారు,నాకు అప్పుడు తెలియదు నా పక్కన కుర్చున వ్యక్తి మంచి ఫ్రెండ్ కాబోతున్నాడు అని. 5 ని" తరువాత టైం ఎంత అని అడిగాడు,నేను 9:50 అని చెప్పాను.తరువాత పరిచయం చేసుకున్నాం,తన పేరు రామ్(పేరు మార్చ బడినది) అని  చెప్పాడు,వాడు ఓపికగా ప్రశ్నలు అడుగుతున్నాడు నేను ఓపికగా సమాధానాలు చెప్తూనే ఉన్నాను.

           ప్రోగ్రాం స్టార్ట్ చేసారు,ఒకరి తరువాత ఒకరు speech లు ఇస్తునే ఉన్నారు.నాకు చాలా బోర్ అనిపించింది,నా చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళు మాత్రం  హరి కధ విన్నట్టు వింటున్నారు.మా ఓపిక నశించకుండా ఉండటానికి Maaza  ఇచ్చారు.చాలా మంది speech లు ఇవ్వడం వల్లా బుర్రా హీట్ ఎక్కింది.పెద్ద వాళ్ళు speech ఇచ్చిన తరువాత స్టూడెంట్స్ వల్లా అనుబవాలు స్టేజి పైకి ఎక్కి చెప్తున్నారు.fresher అనుకుంట ఒక అమ్మాయి స్టేజి పైకి ఎక్కి మాట్లడుతు ఉంది,రామ్ ఆ అమ్మాయి వైపు ఆలా చస్తూనే ఉన్నాడు........,ఇంతలో నాకు ఫోన్ కాల్ వచ్చింది,నేను ఫోన్ లో మాట్లడుతున్నపుడు ఒక అమ్మాయి ని పిలిచారు, నేను విసుగ్గా స్టేజి వైపు ఇంకా ఎంత సేపు ఉంది అన్నట్టు చూసాను,ఒక్క సారి కాలం ఆగిపోఇనట్టు అనిపించింది.ఒక దేవత లా స్టేజి మేధా మాట్లడుతూ ఉంది.ఆ క్షణం నా గుండె చప్పుడు నాకు స్పష్టంగా వినిపించింది.తను ఏం మాట్లాడిందో తెలియదు,కానీ తను గొంతు చాలా బాగుంది.నేను తన వైపు చూస్తూ ఉంటె రామ్ తన గురించి నాతో ఒకటి చెప్పాడు......(ఇంకా ఉంది)